Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Ad eos igitur converte te, quaeso. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Ea possunt paria non esse. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Sedulo, inquam, faciam. Murenam te accusante defenderem. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.